Kruger!

Alle mensen die al in Kruger zijn geweest zullen weten dat beelden en woorden niet het gevoel kunnen beschrijven van het spotten van de wilde dieren. Maar ik ga toch een poging doen!

Op zaterdagochtend werden we om 06.00 opgepikt bij een hostel. Van Pretoria naar de camping was het ongeveer zes uur rijden. Best een lange zit als het busje gemaakt is voor mensen van om en nabij 1.50 lang maar we hebben het overleefd.
Kennelijk vinden ze mij ook allemaal heel lang want nog voordat ik me voor kon stellen werd ik al 'tall' genoemd.

Anyways, na een dagje rijden zijn we naar het Maholoholo Animal Rehabilitation Centre gegaan. Hier vangen ze dieren op die om verschillende redenen niet meer in het wild kunnen wonen. We hebben hier erg veel over de dieren geleerd en ik heb er ook een andere kijk op dingen gekregen.
Ik vond bijvoorbeeld altijd dat die beesten zo snel mogelijk weer het wild in moesten, maar had er nooit aan gedacht dat ze niet meer bang zijn voor mensen nadat ze in een opvangcentrum hebben gezeten. Ik hoef jullie niet te vertellen dat dit gevaarlijk is.
Nadat we terugkwamen hebben we een beetje gepoedeld in het zwembad en gebraaid. We gingen vroeg slapen want we moesten de volgende morgen om 4.30 opstaan. Helaas werd het voor ons 3.00 omdat er een beest heerlijk geluid aan het maken was naast onze tent.
Toen de volgende dag bleek dat er een luipaard op 5 meter van onze tent had gestaan kwam ik niet zo makkelijk meer in slaap. Toch was het wel geweldig om zo in de natuur te leven voor een paar dagen en om 's avonds niks anders dan dieren te horen en niks anders dan sterren en de maan te zien.

Op dag twee was het dan echt zo ver: Kruger in!
Nog voordat we de echte grens van het park hadden bereikt hadden we de eerste olifant al gespot. Ik vond het zo gaaf dat ik even moest gillen: hij stond zo dichtbij, hij was zo groot en het was de eerste wilde olifant die ik ooit zag. Fantastisch momentje.
Nog geen 100 meter verder hoorden we een hyena 'blaffen'. Toen we hem gevonden hadden in het landschap zagen we dat hij een impala aan het eten was. Een impala is de McDonald's van het Kruger: ze hebben een zwarte M op hun kont en ze staan werkelijk op elke hoek. Bovendien zijn ze voor veel dieren een makkelijke prooi.
Heel de snuit van de hyena zat onder het bloed maar we konden de impala (gelukkig) niet goed zien. Daar kwam niet veel later verandering in want de prooi bleek van een luipaard te zijn. Hij joeg de hyena weg en nam de impala in zijn bek mee een boom in.
Aangezien de luipaard normaal gesproken het moeilijkst te spotten is van de Big Five hadden we echt heel veel geluk om hem zo te zien en dan ook nog in actie!
Verder hebben we deze dag alle dieren gezien, behalve de leeuwen. Dat maakte voor ons natuurlijk niet meer uit want we hadden een topochtendje gedraaid.
We waren tijdens de brunch een Nederlands stel tegengekomen die van Nederland via de oostkust naar Zuid-Afrika waren gereden. Ze waren al een jaar onderweg en hebben hun verhalen bijgehouden op www.deeindervoorbij.nl. Ik hoop later ook nog een keer zo'n reis te maken!

In de namiddag hebben we een Sunset Game Drive in private game park Moklala gemaakt. Het verschil tussen nationale en privé parken is dat je in privé parken off road mag. Daar hebben we goed gebruik van gemaakt natuurlijk!
Na een mooie zonsondergang gezien te hebben in dit park hebben we een night drive gehad. De gids schijnt dan met een felle zaklamp in het rond in de hoop dat er ogen weerkaatsen. Aan de kleur van de ogen kan hij dan zien wat voor dier het is. Hij gaat zo snel met dat ding heen en weer dat ik nog net niet epileptisch werd maar hij spotte de dieren wel gewoon! Heel bizar hoe goed die gidsen zijn in het spotten van de dieren. Zonder hen hadden de gespotte dieren op een hand te tellen geweest.
Ze weten ook echt heel veel over de dieren. Een paar leuke feitjes die ik onthouden heb zijn dat een nijlpaard drie ton weegt (waarvan de huid al één ton is), dat een krokodil transparante oogleden heeft, dat een leeuw witte streepjes onder zijn ogen heeft om het licht op te vangen en dat een olifantenpiemel rond de 90 kg weegt en even groot is als zijn benen (!).
Ook vertelden ze dat er momenteel per dag twee neushoorns gedood worden door stropers. De stropers zijn uit op hun hoorns en daarom worden de hoorns er nu als voorzorgsmaatregel afgezaagd. Per kg hoorn kan een stroper een miljoen Rand verdienen. Dat is ongeveer 80.000 euro en een hoorn weegt zo'n 7 kg. Als een stroper één hoorn verkoopt hoeft hij dus in principe de rest van zijn leven niet meer te werken. Toevallig was er vorige week een stroper veroordeelt: 64 jaar cel. De hoorns zijn zoveel waard doordat die gekke Aziaten er heel veel voor over hebben. Zij geloven dat als je van een hoorn iets eet dat je voor altijd voort zal kunnen planten omdat neushoorns ook zoveel en vaak baren. Zuid Afrika probeert de hoorns nu te legaliseren zodat ze niet meer zo veel waard zijn.

Dag drie was leeuwendag. We moesten en zouden die leeuwen spotten. Helaas hadden we tot aan de brunch geen succes.
Op de brunchplaats (op de grens van Mozambique!) spraken we wat mensen aan en die hadden leeuwen gezien! Ze waren aan het paren en dat betekent dat ze die dag niet van hun plek af komen. Onze gidsen besloten om de brunch nog even uit te stellen en ze te gaan zoeken. Helaas zonder succes..
Na de brunch besloten we met onze auto te doen alsof we een leeuw zagen met alle camera's, wijzende vingers, toeters en bellen erbij.
De andere auto geloofde het natuurlijk en bleven maar kijken maar vonden niks. Wij waren ondertussen doorgereden maar na twintig minuten naar een nijlpaardenfeestje gestaard te hebben was de andere auto nog steeds niet gevolgd. Toen we terug reden bleek dat er inderdaad leeuwen lagen op de plek waar wij net alsof hadden gedaan: karma! Gelukkig hebben we ze nog wel gezien, maar doordat ze lagen het hoge gras hebben we er niet hele mooie beelden van.
Dit waren de enige leeuwen die we hebben gezien dus we waren blij dat we nog even teruggereden waren.

's Avonds hebben we met een groot deel van de groep bij het kampvuur gezeten. Oh oh, wat een mensen hebben we ontmoet. Tachtig procent van de groep was Duits, één Italiaanse psychopaat en twee Amerikaanse hippies. En dan wij, stelletje debiele Nederlanders.
We hebben de Duitsers deze avond voor het eerst in het hele weekend zien lachen, dus dat was wel bijzonder.
Zelf hebben we echt het hele weekend door de slappe lach gehad dus ik had ondanks de luttele uurtjes slaap energie voor tien.

Op de terug weg zijn we langs de Blyde River Canyon gereden. Dit is de op twee na grootste Canyon ter wereld en was echt heel mooi. Vervolgens zijn we nog in de Echo Caves geweest. Het waren leuke grotten maar geen echo te horen dus het doet z'n naam niet echt eer aan.
Daarna zijn we dan toch echt moe maar heel voldaan teruggekeerd naar Tuksdorp.

Tessa en ik hebben een filmpje gemaakt als herinnering, maar ook om een betere indruk te geven. Dat filmpje is te bekijken via deze link: http://youtu.be/6nwP55lyt7g

Zoals jullie lezen blijf ik genieten hier!!!