Verhuisbericht!
Door: Emma
Blijf op de hoogte en volg Emma
16 Juli 2014 | Zuid-Afrika, Pretoria
Ik ben over hoor! Niet alleen over naar een nieuw adres, ook naar een nieuwe cultuur, een nieuwe omgeving en een beetje overstuur.
Er is al zoveel op me afgekomen de laatste dagen, dat ik benieuwd ben hoeveel en wat er nog wel niet komen gaat.
Laat ik bij het begin beginnen.
Afgelopen vrijdag was er bij mij thuis een Hello Goodbye feestje. Bijna al m'n familie en beste vrienden waren er. Ik kreeg de laatste knuffels en ze hebben een lief/leuk verhaaltje geschreven in een boekje wat ik meeneem.
De hele week had ik al buikpijn om te vertrekken maar dit maakte erg veel goed.
Zaterdag de laatste spullen gepakt en zelfs nog een nieuwe koffer gekregen van m'n ouders! 'Life begins at the end of your comfort zone', maar zo'n koffer die het allemaal iets makkelijker maakt was meer dan welkom.
Na een verrassend goed nachtje slaap was daar dan D-day. Eerst nam Stijn afscheid van de jeugdkerk. Er werden allemaal liedjes gezongen over afscheid dus dat was een dubbel gevoel..
Off to Schiphol! Niet alleen m'n ouders en broertjes waren daar, maar ook Marlous, Mirjam, Iris en Thessa hadden zich bij het uitzwaaicomité gevoegd.
Nadat de nodige tranen gelaten waren ben ik door de douane gegaan.
Als ik anderen mensen zulke dingen zag doen leek het altijd zo makkelijk te gaan. Waarom viel het bij mij dan zo tegen?
Het enige wat ik kon denken was dat het het waard was en dat het wel beter zou worden.
Het begon met een kwartiertje vertraging, werd een half uurtje, etc. Uiteindelijk vertrok het vliegtuig 1,5 uur later dan gepland, waardoor ik op Londen Heathrow maar een uur overstaptijd had. Dit leverde me natuurlijk weer de nodige stress op want ik had überhaupt nog nooit overgestapt op vliegvelden.
Op Londen heb ik daarom meteen twee mensen aangesproken die ik naar dezelfde vlucht zag wijzen en wat bleek: het meisje was Nederlands maar haar vader woonde in ZA dus ze had dit al vaker gedaan. Gelukkig kon ik met hen meelopen en waren we zo precies op tijd! We moesten zelfs met een soort metro naar de andere gate, terwijl het in dezelfde terminal was.. En ik dacht dat Schiphol groot was!
In het vliegtuig zat ik in het midden van het midden. Aan m'n linkerkant een blanke Zuid-Afrikaanse vrouw en aan de rechterkant een donkere Nigeriaanse man. De man rook zoals de mannen in Rwanda ook roken en die geur is niet zo lekker kan ik vertellen.. Ik had dus gelijk alweer m'n oordeel klaar maar toen ik met hem aan de praat raakte bleek dat hij een hoogleraar is op de Universiteit van Pretoria en dat ie nu net uit de USA kwam, waar die ook les had gegeven. Hij had daarvoor een hoge functie bij de United Nations. Dat gaf maar weer aan dat ik niet te snel moet oordelen: een goede eerste les van m'n avontuurtje.
Na al het gedoe rondom bagage, paspoortcheck en alles moest ik mijn taxichauffeur zien te vinden. Maar hij vond mij! Hij kwam op me aflopen en zei: 'Hey, you must be Miss van Wijk! I'm Momphat, look I'm fat so it's easy to remember my name.' Ik was meteen op m'n gemak en hij bracht me samen met een Duitse jongen bij Tuksdorp. Tuksdorp is het dorpje waar ik nu woon. Er staan allemaal huizen met plek voor zestien studenten (acht boven en acht beneden). De jongens en meiden zijn gescheiden. dus allereerst ontmoette ik een meisje. Ik was zo blij dat ik niet meer alleen was! Ze heet Melanie en is van Duitse afkomst. Zij en alle andere Duitsers hier studeren in Nederland, wat ik erg opvallend vind.
Zij heeft mij samen met Erhan (een Duitse vriend van haar) rondgeleid over de campus en ik heb meteen alle administratieve delen afgehandeld. Het is niet zo veel werk maar het duurt allemaal wel heel lang omdat iedereen lekker in de take-it-easy modus is.
's Avonds ben ik vroeg gaan slapen omdat ik amper had geslapen in het vliegtuig. Bovendien gaat de zon hier rond 17.00 onder en heb je meteen het idee dat heel veel later is. Ook zakt de temperatuur dan met een graad of 15, dus ik slaap in dikke kleding, onder drie dekens en met een heatertje aan.
Dinsdagochtend de laatste dingen geregeld en nu druppelen langzaamaan alle exchangestudenten binnen.
's Middags zijn we met z'n allen naar de Sports campus gegaan om een kijkje te nemen. Ik ken helaas nog niemand die tennist dus daar schrijf ik me nog niet voor in.
Wel gaan mijn Zwitserse huisgenootje Evelina en ik ons inschrijven voor dansen en zijn we met alle meiden van plan om naar de sportschool te gaan. Om jullie een idee te geven: de sportschool kost hier 500Rand voor een half jaar, dat is ongeveer 35 euro.
Op de terugweg van de sportcampus zijn we een pizza gaan eten en we hebben de dag afgesloten in een cocktailbar. Erg gezellig om iedereen beter te leren kennen en ook fijn dat we allemaal een beetje in hetzelfde schuitje zitten.
Naast het Zwitserse en Duitse meisje zijn er alleen nog maar Nederlandse meiden. Ik had dat helemaal niet verwacht, maar vind het wel erg leuk.
Het meisje waar ik het goed mee kan vinden heet toevallig Tessa, net als m'n beste vriendin in Nederland haha.
De jongens die er tot nu toe zijn komen uit Nederland, Frankrijk en Duitsland, dus Europa is goed vertegenwoordigd hier. De Franse jongens blijven hier zelfs een jaar!
Morgen en overmorgen zijn de introdagen. Donderdag krijgen we de algemene informatie en vrijdag zullen we een rondleiding krijgen door een sloppenwijk hier in de buurt. Ook is het vrijdag Mandeladag in Zuid-Afrika, dus daar zijn ook wat activiteiten voor georganiseerd.
Maandag zullen de lessen dan echt beginnen. Ik heb me ingeschreven voor Law of Delict, Family Law, Intellectual Property Law en International Humanitarian Law. Als ik deze vakken haal levert dit me 50 Afrikaanse credits op, dit staat gelijk aan 25 ECTS en ik hoef er maar 12 te halen. Als een van de vakken te moeilijk is kan er dus nog eentje droppen. Wel zijn alle vakken in het Engels. Ik was eerst van plan om iets Afrikaans te volgen, omdat het best makkelijk te lezen is. Echter is het niet te verstaan dus ik ben blij dat ik daar niet voor gekozen heb!
Veel van de studenten hier komen van Hogescholen, dus ik ben erg benieuwd naar het niveau van het onderwijs en ik kijk ernaar uit om te beginnen.
De eerste dag dat ik hier kwam had ik meteen een app geïnstalleerd die aftelt hoeveel dagen het nog is tot 10 december, zo graag wilde ik naar huis. Nu is dat gelukkig al veel minder en ben ik ervan overtuigd dat het een leuke tijd gaat worden!
Het is een heel verhaal geworden, ik zal proberen de volgende wat korter te maken maar nu zijn jullie wel meteen van alles op de hoogte ;). Ciao! X
Er is al zoveel op me afgekomen de laatste dagen, dat ik benieuwd ben hoeveel en wat er nog wel niet komen gaat.
Laat ik bij het begin beginnen.
Afgelopen vrijdag was er bij mij thuis een Hello Goodbye feestje. Bijna al m'n familie en beste vrienden waren er. Ik kreeg de laatste knuffels en ze hebben een lief/leuk verhaaltje geschreven in een boekje wat ik meeneem.
De hele week had ik al buikpijn om te vertrekken maar dit maakte erg veel goed.
Zaterdag de laatste spullen gepakt en zelfs nog een nieuwe koffer gekregen van m'n ouders! 'Life begins at the end of your comfort zone', maar zo'n koffer die het allemaal iets makkelijker maakt was meer dan welkom.
Na een verrassend goed nachtje slaap was daar dan D-day. Eerst nam Stijn afscheid van de jeugdkerk. Er werden allemaal liedjes gezongen over afscheid dus dat was een dubbel gevoel..
Off to Schiphol! Niet alleen m'n ouders en broertjes waren daar, maar ook Marlous, Mirjam, Iris en Thessa hadden zich bij het uitzwaaicomité gevoegd.
Nadat de nodige tranen gelaten waren ben ik door de douane gegaan.
Als ik anderen mensen zulke dingen zag doen leek het altijd zo makkelijk te gaan. Waarom viel het bij mij dan zo tegen?
Het enige wat ik kon denken was dat het het waard was en dat het wel beter zou worden.
Het begon met een kwartiertje vertraging, werd een half uurtje, etc. Uiteindelijk vertrok het vliegtuig 1,5 uur later dan gepland, waardoor ik op Londen Heathrow maar een uur overstaptijd had. Dit leverde me natuurlijk weer de nodige stress op want ik had überhaupt nog nooit overgestapt op vliegvelden.
Op Londen heb ik daarom meteen twee mensen aangesproken die ik naar dezelfde vlucht zag wijzen en wat bleek: het meisje was Nederlands maar haar vader woonde in ZA dus ze had dit al vaker gedaan. Gelukkig kon ik met hen meelopen en waren we zo precies op tijd! We moesten zelfs met een soort metro naar de andere gate, terwijl het in dezelfde terminal was.. En ik dacht dat Schiphol groot was!
In het vliegtuig zat ik in het midden van het midden. Aan m'n linkerkant een blanke Zuid-Afrikaanse vrouw en aan de rechterkant een donkere Nigeriaanse man. De man rook zoals de mannen in Rwanda ook roken en die geur is niet zo lekker kan ik vertellen.. Ik had dus gelijk alweer m'n oordeel klaar maar toen ik met hem aan de praat raakte bleek dat hij een hoogleraar is op de Universiteit van Pretoria en dat ie nu net uit de USA kwam, waar die ook les had gegeven. Hij had daarvoor een hoge functie bij de United Nations. Dat gaf maar weer aan dat ik niet te snel moet oordelen: een goede eerste les van m'n avontuurtje.
Na al het gedoe rondom bagage, paspoortcheck en alles moest ik mijn taxichauffeur zien te vinden. Maar hij vond mij! Hij kwam op me aflopen en zei: 'Hey, you must be Miss van Wijk! I'm Momphat, look I'm fat so it's easy to remember my name.' Ik was meteen op m'n gemak en hij bracht me samen met een Duitse jongen bij Tuksdorp. Tuksdorp is het dorpje waar ik nu woon. Er staan allemaal huizen met plek voor zestien studenten (acht boven en acht beneden). De jongens en meiden zijn gescheiden. dus allereerst ontmoette ik een meisje. Ik was zo blij dat ik niet meer alleen was! Ze heet Melanie en is van Duitse afkomst. Zij en alle andere Duitsers hier studeren in Nederland, wat ik erg opvallend vind.
Zij heeft mij samen met Erhan (een Duitse vriend van haar) rondgeleid over de campus en ik heb meteen alle administratieve delen afgehandeld. Het is niet zo veel werk maar het duurt allemaal wel heel lang omdat iedereen lekker in de take-it-easy modus is.
's Avonds ben ik vroeg gaan slapen omdat ik amper had geslapen in het vliegtuig. Bovendien gaat de zon hier rond 17.00 onder en heb je meteen het idee dat heel veel later is. Ook zakt de temperatuur dan met een graad of 15, dus ik slaap in dikke kleding, onder drie dekens en met een heatertje aan.
Dinsdagochtend de laatste dingen geregeld en nu druppelen langzaamaan alle exchangestudenten binnen.
's Middags zijn we met z'n allen naar de Sports campus gegaan om een kijkje te nemen. Ik ken helaas nog niemand die tennist dus daar schrijf ik me nog niet voor in.
Wel gaan mijn Zwitserse huisgenootje Evelina en ik ons inschrijven voor dansen en zijn we met alle meiden van plan om naar de sportschool te gaan. Om jullie een idee te geven: de sportschool kost hier 500Rand voor een half jaar, dat is ongeveer 35 euro.
Op de terugweg van de sportcampus zijn we een pizza gaan eten en we hebben de dag afgesloten in een cocktailbar. Erg gezellig om iedereen beter te leren kennen en ook fijn dat we allemaal een beetje in hetzelfde schuitje zitten.
Naast het Zwitserse en Duitse meisje zijn er alleen nog maar Nederlandse meiden. Ik had dat helemaal niet verwacht, maar vind het wel erg leuk.
Het meisje waar ik het goed mee kan vinden heet toevallig Tessa, net als m'n beste vriendin in Nederland haha.
De jongens die er tot nu toe zijn komen uit Nederland, Frankrijk en Duitsland, dus Europa is goed vertegenwoordigd hier. De Franse jongens blijven hier zelfs een jaar!
Morgen en overmorgen zijn de introdagen. Donderdag krijgen we de algemene informatie en vrijdag zullen we een rondleiding krijgen door een sloppenwijk hier in de buurt. Ook is het vrijdag Mandeladag in Zuid-Afrika, dus daar zijn ook wat activiteiten voor georganiseerd.
Maandag zullen de lessen dan echt beginnen. Ik heb me ingeschreven voor Law of Delict, Family Law, Intellectual Property Law en International Humanitarian Law. Als ik deze vakken haal levert dit me 50 Afrikaanse credits op, dit staat gelijk aan 25 ECTS en ik hoef er maar 12 te halen. Als een van de vakken te moeilijk is kan er dus nog eentje droppen. Wel zijn alle vakken in het Engels. Ik was eerst van plan om iets Afrikaans te volgen, omdat het best makkelijk te lezen is. Echter is het niet te verstaan dus ik ben blij dat ik daar niet voor gekozen heb!
Veel van de studenten hier komen van Hogescholen, dus ik ben erg benieuwd naar het niveau van het onderwijs en ik kijk ernaar uit om te beginnen.
De eerste dag dat ik hier kwam had ik meteen een app geïnstalleerd die aftelt hoeveel dagen het nog is tot 10 december, zo graag wilde ik naar huis. Nu is dat gelukkig al veel minder en ben ik ervan overtuigd dat het een leuke tijd gaat worden!
Het is een heel verhaal geworden, ik zal proberen de volgende wat korter te maken maar nu zijn jullie wel meteen van alles op de hoogte ;). Ciao! X
-
16 Juli 2014 - 17:56
Janine:
Ha lieve Emma, wat heb je al veel te vertellen!!
Super om het allemaal te lezen!!
Komt vast goed met je!!
Dikke kus uit Waddinxveen -
16 Juli 2014 - 21:27
Alie:
Lieve Emma, het ergste is achter de rug. Het afscheid en de reis. Het niet weten wat je te wachten staat. Iedereen die daar heen gaat ervaart hetzelfde en zo heb je er zo weer vrienden bij. Geniet van dit avontuur. X -
16 Juli 2014 - 22:19
Anja:
Heerlijk om te lezen Em, zie uit naar het volgende verhaal.
Dikke kus mam. -
16 Juli 2014 - 22:58
Christine:
Hoi Emma, heerlijk om te lezen dat je al je weg vindt daar in ZA. Fijn dat je leuke vrienden om je heen hebt. Groetjes van de Tempels en geniet ervan. -
16 Juli 2014 - 23:11
Charlotte:
Geweldig om je belevenissen zo te kunnen volgen. Wat een ervaringen. Zowel in geur, voor je netvlies en al je andere zintuigen. Zet 'm op!
Gr.
Charlotte -
17 Juli 2014 - 07:58
Ria:
Hoi Emma,
Fijn om te lezen dat je een goede reis hebt gehad. En wat heb je je verhaal leuk geschreven! Ik kijk alweer uit naar het volgende... succes met de eerste indrukken die nog komen gaan en ENJOY!
Liefs Ria -
17 Juli 2014 - 09:33
Angelique:
Hallo Emma,
Wat fijn dat je al een beetje kan wennen.
Ik vind het zo stoer van je dat je dit bent aangegaan. Gelukkig kwam je onderweg leuke mensen tegen, die jou konden helpen. Fijn dat je ook in ZA leuke mensen om je heen hebt. Je zal vast snel je draai gaan vinden. Ik hoop voor je dat het interessante vakken zijn, die je gaat volgen. Succes en veel plezier!
Groetjes van Angelique -
17 Juli 2014 - 19:26
Thessa:
Lieve Ems,
Fijn dat je je plekje hebt gevonden en leuke mensen hebt leren kennen. Dit zal het allemaal wat makkelijker maken als helemaal alleen. Die kou vind jij wel wat hè;) lekker onder drie dekens. Ik moest er stiekem wel een beetje om lachen aangezien inde zo'n aanbid en zelf met reserve zitten je benen heerlijk besmeerd met olie. Geniet er nog even van deze week voordat je lessen beginnen en doe de groetjes aan me naamgenoot;)
XXX tepel -
17 Juli 2014 - 20:41
T' Marja:
Hoi Emma, leuk om te lezen hoe je dit alles beleefd.
En wat veel belevenissen in zo'n korte tijd, fijn dat je zo positief bent.
We genieten graag een beetje met je mee, we zijn benieuwd hoe je RSA vindt.
Net samen met moeder Anja foto's bekeken van jou en je studiegenoten, mooie groep!
Fijne tijd met elkaar. Xx
-
20 Juli 2014 - 21:02
Petra Voogt:
Fijn om te lezen dat het goed gaat.
Ik kijk alweer uit naar het volgende verslag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
